ازدواج در تمام ادیان مقدس دانسته و به آن تاکید شده است. ادیان به طور کلی به دو دسته الهی و دارای کتاب و غیر الهی تقسیم می شود. اسلام- مسیحیت و یهود از ادیان الهی و معروف هستند. در هر سه این ادیان افراد را برای نیفتادن به گناه و آلودگی و هم چنین جلوگیری از فساد و فحشا به ازدواج توصیه کردند. در دین مبین اسلام که کامل ترین دین هم گفته شده است، ازدواج را باعث تجلی و بزرگی روح و رسیدن به خدا بیان داشته و در بسیاری از احادیث ازدواج را نیمی از دین گفتند و به آن تاکید بسیار شده است.
هم چنین اسلام برای افرادی که بنا بر شرایطی به خصوص شرایط مالی قادر به ازدواج نه باشند، هم ازدواجی در نظر گرفته شده که به ازدواج موقت معروف است. این نوع ازدواج همان طور که از نامش پیداست، ازدواجی است که زمان محدود و موقتی دارد و یک سری شرایط و قانون خاص که به مبحث ما مربوط نمی باشد و از بیان آن صرف نظر می کنیم.
ادیان غیر الهی نیز درباره ی ازدواج توصیه هایی کردند، اما هیچ کدام کامل نبوده و حتی در برخی موارد خارج از واقعیت می باشد. در برخی از ادیان غیر الهی ازدواج را نوعی کار شیطانی دانسته و آن را باعث نرسیدن به خدا می دانند. چنین افرادی ازدواج نکرده و بعد از مدتی به انحراف کشیده می شوند، چرا که نیازهای آن ها برطرف نمی شود و این نیازها کاملا طبیعی است و باید برطرف شود و بهترین راه برای برطرف کردن نیازهای طبیعی و جنسی ازدواج می باشد.
ازدواج در هر دو دسته از ادیان مبحث مهم و مورد علاقه یی است که مفسران دینی درباره ی آن کتاب ها نوشته و جلسات زیادی برگزار کردند. اما از همه مهم تر اسلام است که به طور جزیی به ازدواج دائم نگاه کرده و تمام شرایط و قوانین مربوط به ازدواج را برای جلوگیری از ایجاد مشکل بیان داشته است و در هر مرحله از ازدواج شرایط و قواعدی تعیین کرده که برای پیشبرد زندگی مشترک لازم و ضروری است.
نوع آشنایی- محرمیت- عقد وثبت ازدواج- نوع رفتار با همسر- رفتار به فرزند از جمله مسایلی است که دین اسلام در رابطه با ازدواج به آن پرداخته و آن ها را شرح داده است.